Łódź to miasto, które jest domem dla wielu utalentowanych aktorów i światowej sławy reżyserów. To właśnie w tym polskim mieście działa legendarna Szkoła Filmowa, czyniąc z Łodzi stolicę polskiego kina. Jednak w mieście jest nie tylko szkoła – w Łodzi działa także wyjątkowe Muzeum Kinematografii, które nie ma odpowiednika w Polsce – informuje ilodz.com.
Czym wyróżnia się Muzeum Kinematografii w Łodzi i dlaczego każdy powinien koniecznie go odwiedzić – przeczytaj w poniższym materiale.
Historia Muzeum Kinematografii
Powstanie unikalnego muzeum w Łodzi jest kontynuacją Muzeum Historii Miasta Łodzi, które posiadało Dział Kultury Filmowej i Teatralnej. Z tego działu została utworzona samodzielna struktura – Muzeum Kinematografii, miejsce, w którym gromadzone są różnorodne pamiątki, które wspólnie opowiadają o historii rozwoju kinematografii w Polsce.
Wspomniany dział powstał w 1976 roku i nie działał długo. Już w 1984 roku przekształcono go w oddział, a dwa lata później, w 1986 roku – w samodzielną strukturę. W tym celu zebrana kolekcja symboli polskiej i światowej kinematografii została przeniesiona w nowe miejsce – miejscowy Pałac Karola Scheiblera okazał się najlepszym miejscem.
Co ma wspólnego Pałac Karola Scheiblera z kinematografią?
Pałac Scheiblera to naprawdę wspaniałe miejsce na muzeum, które ma tak wielkie znaczenie w polskiej kulturze. To wspaniały neorenesansowy pałac, zbudowany w 1856 roku według projektu utalentowanego architekta Jana Karola Mertschinga.
Zarówno sam budynek, jak i jego zawartość (zabytkowe meble przywiezione z różnych części kontynentu) zawsze potwierdzały atrakcyjność pałacu. Nic więc dziwnego, że w różnym czasie funkcjonowały tu różne instytucje, a nawet lokalizacja miała bezpośredni związek z polską kinematografią.
Wnętrza Pałacu Scheiblera niejednokrotnie służyły jako plany filmowe. Pałac był zaprezentowany w takich kultowych filmach jak „Mansarda” (1963), „Stawka większa niż życie” (1968), „Lalka” (1977), „Vabank” (1981) i innych filmach.
Swego czasu w murach pałacu kręcono nawet programy – na przykład „FILMówka” i „Klapsik”, które opowiadały o kinie. Lepszego i bardziej kultowego miejsca na Muzeum Kinematografii w Łodzi nie można było znaleźć.
Rozwój instytucji – główne „ciekawostki” Muzeum Kinematografii w Łodzi
Historia muzeum rozpoczęła się w 1986 roku. Pierwszym kierownikiem kultowego muzeum w Łodzi został znany polski historyk sztuki i konserwator zabytków, muzealnik Antoni Szram. Jako współzałożyciel Muzeum Miasta Łodzi, Antoni Szram był dobrze zorientowany w sprawach muzealnych, wiedział, jak zarządzać i nadzorować takie instytucje. Tak dobrze zarządzał, że kierował Muzeum Kinematografii do 2000 roku – ponad 14 lat.
Zbiory muzeum były stale uzupełniane i bardzo szybko jego eksponaty naliczały ponad 50 000 różnych rzeczy ze świata kinematografii. Są to przede wszystkim zbiory i plakaty filmowe, elementy scenografii, urządzenia techniczne i inne rzeczy bezpośrednio związane z historią kina. Nawiasem mówiąc, jeśli mówimy o zbiorach filmowych, są one w muzeum bardzo duże – około 1000 filmów na taśmach celuloidowych i wideo. W niektórych miejscach można zobaczyć oryginalne dekoracje do znanych filmów, które często przyciągają prawdziwych polskich kinomanów.
Poza działalnością wystawienniczą muzeum prowadzi ważną działalność edukacyjną i kulturalną – mieści się w nim kino „Kinematograf”, prezentujące niszowe filmy polskie. Zwykle są to filmy przedwojenne, współczesne kino artystyczne, animacje itp. Również od 1990 roku staraniem muzeum corocznie odbywa się wyjątkowy festiwal filmów dokumentalnych „Człowiek w Zagrożeniu”.
